W solidarności z więźniami anarchistycznymi na całym świecie, sobotnim porankiem 30 sierpnia 2014 podpaliliśmy samochód policyjny, stojący na ulicy przed stacją Truhlářova w Uście nad Łabą. To zdarzenie było fragmentem całej mozaiki aktywności solidarnościowej trwającej podczas Międzynarodowego Tygodnia Więźniów Anarchistycznych, jaki odbył się pomiędzy 23 a 30 sierpnia 2014
Francesco Puglisi, Andrzej Mazurek, Giannis Dimitrakis, Olegovich Igor Kharchenko, Rebecca Rubin, Bill Dunne, Nikos Maziotis i wielu innych, znanych oraz nieznanych, których uwięziono za ich anarchistyczną postawę i czyny. W toku trwającej wojny klasowej, ludzie, którzy aktywnie stawiają opór wtrącani są do więzienia przez państwo. Odpowiednim sygnałem solidarności z uwięzionymi towarzyszami jest zatem kontynuowanie ich oporu. Przeciwko tych samym celom z pomocą tych samych środków, którymi posługiwali się nasi przyjaciele zanim zamknięto ich w państwowych celach.
Nie ulega wątpliwości, że zadaniem więzienia jest nie tylko izolacja i podporządkowanie osadzonych. W szerszym sensie jego celem jest także wywieranie wpływu na tych, którzy przetrwali poza jego murami. W ten sposób rządzący chcą zastraszyć każdą sprzeciwiającą się osobę, starając się złamać jej/jego wolę walki. Anarchistyczne grupy na całym świecie pokazały, że osiągnięcie tego celu w rzeczywistości jest niemożliwe. Podczas gdy Państwo więzi wielu anarchistów, inni – mimo ryzyka – kontynuują buntownicze działania. Nasze podpalenie w Uście nad Łabą stanowi mocne przypomnienie o tym, że dławienie naszych przyjaciół wewnątrz więziennych murów, nie tłumi ani nie zniechęca naszej wolnościowej woli oporu. Wręcz przeciwnie, każdy akt państwowych represji skierowanych w ruch anarchistyczny ożywia buntownicze pragnienia pozostałych. Manifestujemy je w rozmaitych akcjach bezpośrednich, które nie ustaną dopóki wszyscy towarzysze nie wyjdą z więzień.
Komórka Proletariackiej Solidarności/Sieć Komórek Rewolucyjnych (SKR)